Een grote vergissing in het denken over ethiek en design is dat mensen vinden dat ze het wat moeten voorschrijven. Het moet zus, het moet zo. Lekker met het geheven vingertje. Want er is echt veel slecht: persuasive design is slecht, geld verdienen is slecht, het systeem moet anders en neo-kapitalisme is slecht. Er zijn boeken vol over dit slechte en dat het anders moet.
Fuck dat.
Want het voorschrijven van het wat getuigt van arrogantie en privilege. Want wat je wil, kan soms gewoon niet. En een systeemverandering veroorzaken ligt niet binnen ieders bereik. Maar kleine stappen kunnen altijd. We doen wat we kunnen en dat is genoeg.
En omdat we het niet altijd eens zijn over deze stappen (er is niet één goed), moeten we onszelf en de ander goed kennen, netjes kunnen discussiëren, onze argumenten goed onderbouwen en samen tot verandering komen. Het Goede vereist SamenWerking.
- Ethiek is niet moeilijk om te begrijpen, het lijkt vooral moeilijk om te doen.
- Maar als je stevig staat en een open houding hebt, kom je alleen of samen met anderen tot kleine en grote veranderingen.
- Voor iedereen is het goede iets anders; het goede is persoonlijk.
- Je doet wat je kan, dat doe je goed en dat is genoeg.
- Ik noem het Goed Maken.
- Is het een beweging? Een vereniging? Een platform? Een afzender? Zeggen jullie het maar.
Ik sprak veel mensen, met allemaal een andere opvatting over het goede. En hoe verschillend ze ook waren, ze hadden wel duidelijke overeenkomstige houding en waarden. En dat is de sleutel: we schrijven niet voor wat er goed is, we nodigen uit tot discussie vanuit bepaalde waarden.
Dat komt tot uiting in ons manifest.